Jak nazywa się zegarek na łańcuszku?

Od początku XVII wieku zegarek kieszonkowy na łańcuszku uznawany był za jeden z najważniejszych akcesoriów męskiej toalety. Atrybut ten podkreślał status bogatego i szlachetnego pana. Koszt takiej biżuterii był bardzo wysoki, a jej korpus wykonany był z cennych metali.

Nazwa zegarka na łańcuszku

Popularność tego atrybutu w XIX wieku osiągnęła potrzebę obowiązkowej kieszeni na zegarek w odzieży męskiej, która była wykonywana albo na kamizelce, albo na spodniach, albo na obu elementach garderoby. W mowie potocznej, mówiąc o ważnym akcesorium, używano różnych nazw: zegarków, dzwonków, budzików, a nawet „jajek norymberskich”. Ale jedno słowo było charakterystyczne dla mechanizmów zegarków kieszonkowych, wziął swoje korzenie od francuskiego twórcy Bregueta A.L.. Zegar stworzony przez tego mistrza pod koniec XVI wieku pokazywał daty miesiąca, a jego cechą wyróżniającą była dokładność.

W kolejnych latach, a nawet stuleciach, nazwa „Breguet” weszła do codziennego użytku w odniesieniu do kosztownego atrybutu męskiej garderoby. Wśród mężczyzn do dziś można znaleźć wielbicieli zegarków kieszonkowych.

Opis akcesorium

Kilka wieków temu szczególnie popularna była produkcja małych zegarków. I nie był to tylko dodatek do męskiej garderoby. Niektóre modele były produkowane także dla kobiet.

Cechą charakterystyczną tego atrybutu było to, że mieścił się w dłoni i posiadał metalowy korpus. Szkło przykryte zostało zatrzaskowym wieczkiem, pod którym ukryta została tarcza. Z czasem zaczęto produkować różne modele bragetów, które do dziś dzielą się na:

• klasyczna kieszeń, z krótkim łańcuszkiem;
• zegarki, które można używać jako zegarki na rękę; takie modele są wyposażone w bransoletę i łańcuszek;
• Zegarki wiszące na długim łańcuszku, przeznaczone zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn, coraz częściej wykorzystywane są jako dekoracja.

Odniesienie! Bragety kombinowane, przeznaczone do noszenia na nadgarstku, początkowo wykonywano z metalową bransoletą, która stała się ozdobną częścią koperty. Z biegiem czasu pozostały jedynie zapięcia do bransoletki i wkrótce się ich pozbyli.

Wartość Bregueta polegała nie tylko na znajomości czasu, ale także na materiale, z którego wykonano kopertę zegarka i łańcuszki. Nawet jeśli były to różne metale, dobierano je w tym samym kolorze, aby współgrały ze sobą. Otwarciu wieczka towarzyszyła melodyjna kompozycja, która przykuwała uwagę innych. Pozwoliło to właścicielom w odpowiednim momencie podkreślić ich znaczenie. Właściciele Breguet uwielbiali ozdabiać atrybut za pomocą breloczków w postaci swoich ulubionych figurek, które przyczepiano do łańcuszka.

Odniesienie historyczne

Pierwsze modele zegarków kieszonkowych zostały wyposażone w specjalny kluczyk na oddzielnym łańcuszku do nakręcania mechanizmu sprężynowego. Metodę tę praktykowano w XVII i XVIII wieku. Dopiero na początku XIX wieku, kiedy wygląd zaczął się poprawiać i aparaty stały się płaskie, zaczęto je nawijać za pomocą małego koła umieszczonego na końcowej powierzchni korpusu.

Niektóre egzemplarze zegarków kieszonkowych, oprócz akompaniamentu muzycznego podczas otwierania, zostały wyposażone w godzinny dzwonek o przyjemnym melodyjnym tonie. Modele z XVIII wieku spotykane są już bez pokrywek, ale z pogrubionym szkłem.

Ważny! W czasach sowieckich prestiż Bregueta podkreślał wygrawerowany na wieczku osobisty napis. Takie ryciny szczególnie często wykorzystywano przy wręczaniu zegarków kieszonkowych jako prezentu dla lidera produkcji lub dowódcy jednostki bojowej! Dzięki takim napisom archeologom wielokrotnie udało się ustalić tożsamość poległych podczas II wojny światowej.

Jak je prawidłowo nosić?

W zależności od stylu ubioru i manier, jakie wyznaje dana osoba, breguet nosi się na zupełnie różne sposoby.

Jeśli dana osoba uważa się za część arystokratycznego społeczeństwa, a jego garderoba wyróżnia się wyrafinowaniem i elegancją, wówczas najbardziej odpowiedni jest dla niego pretensjonalny styl minionych stuleci. Aby to zrobić, kombinezon musi posiadać kamizelkę ze specjalną kieszenią umieszczoną po przeciwnej stronie dłoni, którą lepiej kontroluje. W tym przypadku koniec łańcuszka przyczepia się do guzika kamizelki, a bragitę umieszcza się w kieszeni tarczą skierowaną w stronę ciała, dzięki czemu można ją wyjąć i od razu sprawdzić godzinę. Ten styl noszenia nazywa się klasycznym.

Brak garnituru lub kamizelki w garderobie właściciela zegarka, używanie wyłącznie koszul i swetrów świadczy o zaangażowaniu mężczyzny do stylu casual. W tym przypadku breguet nosi się w kieszeni spodni po wygodnej stronie, na długim łańcuszku, który za pomocą karabińczyka mocuje się do bocznej szlufki spodni.

Pracujący mężczyzna, który potrzebuje kontroli czasu, wykorzystuje przednią kieszeń kombinezonu do przechowywania ortezy przez cały dzień pracy. W przypadku takich zegarków zwykle stosuje się duże łańcuszki, dzięki czemu można wyjąć atrybut i sprawdzić godzinę bez sięgania do kieszeni..

Na „wyjście publiczne” lub specjalne wydarzenie zabierz zegarek kieszonkowy z oryginalnym łańcuszkiem lub breloczkiem do kluczy, aby podkreślić swoje znaczenie i wartość Bregueta.

Zegarki kieszonkowe w nowoczesnym stylu

Współczesna młodzież nie korzysta z takiego akcesorium ze względu na obfitość innych, ciekawszych przedmiotów, które wyróżniają się swoim znaczeniem. Mimo to Breguet pozostaje symbolem szlachetności i piękna. Nosząc klasyczny garnitur, nie zapomnij podkreślić swojej wagi tak ważnym dodatkiem. Było to i będzie właściwe w przypadku uczestnictwa w jakichkolwiek odpowiedzialnych i ważnych wydarzeniach.

Jeśli idąc na imprezę do znajomych zabierzesz ze sobą breget na grubym łańcuszku i co jakiś czas będziesz spoglądał na godzinę, wyciągając ją z bocznej kieszeni dżinsów, wówczas uwaga płci przeciwnej skupi się wyłącznie na swoje działania, bo dziewczyny kochają wszystko, co błyszczące. Co więcej, dawno zapomniane rzeczy zawsze były uważane za najmodniejsze.

W XX i XXI wieku zegarki naręczne i masowa produkcja różnych produktów wyświetlających czas sprawiły, że Breguet stał się mniej prestiżowy. Jednak już dziś można spotkać prawdziwych koneserów dodatków, którzy na co dzień sięgają po kieszonkowy element męskiej garderoby, aby podkreślić arystokrację swojego pochodzenia.