Dlaczego zapięcie nazywa się „zamkiem błyskawicznym”?

Jakich zapięć nie wynaleziono do ubrań! Napy, haftki, guziki... I oczywiście zamki! Są chyba najbardziej popularne i praktyczne wśród innych akcesoriów. Nie musisz zajmować się każdym elementem z osobna: jeden ruch, zwykły „zamek!” - a części odzieży i obuwia są trwale połączone. Taki zamek jest na pewno wygodniejszy, ale co ma z tym wspólnego zamek błyskawiczny? Dlaczego w odniesieniu do armatury zaczęto używać nazwy zjawiska naturalnego – wyładowania elektrycznego?

Zapięcie z historią

Nazwa jest związana z cechami samego projektu. Każdy je zna.

Historia „błyskawicy” sięga ponad 170 lat. Jednak nie było od razu możliwe wykonanie automatycznych okuć, które wymagałyby minimalnego działania człowieka. Dlatego za twórców takiego elementu złącznego uważa się kilka osób.

• Eliasa Howe’a także w 1851 Przez rok próbowałam połączyć haczyki na metalowym łańcuszku, poruszając specjalnym kluczem, który wyglądał jak spinacz do papieru. Ale nieporęczny projekt nie wydawał mu się wygodny.
• Whitcomba Judsona V 1891 roku nie tylko samodzielnie wymyślił podobny projekt haczyków i pętelek, ale nawet otrzymał patent na swój wynalazek. Jednakże zamek nie był łatwy w użyciu. Wyobraź sobie instrukcję obsługi nowego zapięcia: zajęła 2 strony!
• Gideon Sundback szczęśliwszy. Przez kilka lat pracował nad udoskonaleniem projektu, udało mu się uczynić go prostszym i bardziej niezawodnym. W 1913 roku opatentowano nową wersję. A potem stopniowo stał się popularny, wypierając inne gatunki. Atrakcyjność tłumaczono wygodą i niezawodnością. Do uszycia szerokiej gamy odzieży i obuwia wykorzystano tysiące zapięć.

Popularny stał się nowy rodzaj okuć. Ale wtedy nie nazywano tego piorunem! Jak powstała ta nazwa?

Co ma z tym wspólnego błyskawica?

Od momentu powstania nowy wynalazek zmienił nie tylko swój projekt, ale także nazwę.
Początkowo nazwa zawierała konkretną nazwę urządzenia.

• Zapięcie. Tak jego odkrywcy nazywali swoje wynalazki, ale starali się odróżnić projekt od innych przedmiotów, dodając doprecyzowanie nazwy. Na przykład Elias Howe nazwał to „automatyczne ciągłe zapięcie do odzieży" Whitcomb Judson natomiast uważał, że najlepszą opcją będzie „zapięcia do butów».
• Zamek błyskawiczny (zamek błyskawiczny). Ta wersja nazwy ma już około 100 lat. Tak zaczęto nazywać urządzenie w latach 20. ubiegłego wieku. Opcja przyjęła się, bo była prosta i zrozumiała.

Odniesienie. Nazwa zip, która pojawiła się w 1923 roku, opiera się na onomatopei zzzip. W języku rosyjskim można go zastąpić „vzhzhik”. Ten dźwięk wydawany przez zapięcie zauważyła firma produkująca obuwie gumowe, stosująca wygodne okucia.

• "Błyskawica". I na koniec „błyskawica”! Nazwa „zamek błyskawiczny” istniała w naszym kraju, ale nie była tą, która się zakorzeniła. Zamiast obcego słowa zaczęto używać słowa „zamek błyskawiczny” do określenia popularnych akcesoriów. Ale nie chodzi tu o wyładowanie elektryczne ani towarzyszące mu iskry. Najważniejszą rzeczą, która umożliwiła połączenie urządzenia z nazwą, była prędkość związana ze zjawiskami naturalnymi. Błyskawica natychmiast pojawia się na niebie i równie szybko znika. Szybkość to także cecha tego elementu złącznego. Za jego pomocą można niemal błyskawicznie, jednym ruchem ręki połączyć części odzieży i obuwia.

W ten sposób uzyskaliśmy możliwość kontrolowania błyskawicy. Oczywiście nie boskie, ale bardzo przydatne!