Rodzaje podeszew butów i ich właściwości

Jak wiele osób wie, materiał wykonania odgrywa decydującą rolę przy wyborze butów. Ale jednocześnie szczegółowej kontroli poddawana jest tylko górna część produktu. Z reguły niewiele uwagi poświęca się podeszwie. I to jest złe, ponieważ jest narażona na maksymalny wpływ. Stopa i ciężar człowieka naciskają na nią od góry. Dlatego też stawiane są wymagania materiałowi w zakresie wytrzymałości i komfortu użytkowania.

Istnieją różne rodzaje podeszew: tunit, termopoliuretan, guma, skóra, mikropory, inne odmiany. W artykule rozważymy każdą z istniejących opcji.

Rodzaje podeszew butów wraz z charakterystyką

Każdy materiał wyróżnia się walorami użytkowymi. Wszystkie typy mają zalety i wady, które omówię poniżej.

Tunit (włókno skórzane)

Materiał jest częściej używany do produkcji modeli półsezonowych. Zewnętrznie jest to skóropodobna porowata guma. Osobliwością tunitu jest specjalny wypełniacz wykonany z substancji pochodzenia włóknistego.

Główne zalety materiału to:

• wytrzymałość;
• odporność na ścieranie;
• odporność na zmiany temperatury;
• Łatwość użycia;
• czas trwania operacji.

Wady materiału obejmują:

• duża waga;
• brak elastyczności;
• brak właściwości amortyzujących.

Gumowa podeszwa zewnętrzna

Od kilku stuleci materiał ten wykorzystywany jest w przemyśle obuwniczym. Jednak wcale nie stracił na popularności. Nowoczesne technologie poprawiły właściwości gumy. W szczególności producentom udało się wydłużyć żywotność i znacznie zmniejszyć wagę butów.

Główne zalety materiału:

• wysoka wytrzymałość;
• odporność na zmiany temperatury;
• elastyczność;
• praktyczność i wygoda;
• żadnego poślizgu.

Wyrażone wady obejmują:

• złożoność produkcji;
• wysoka cena.

Częściej guma jest używana do produkcji butów, tenisówek, trampek i butów.

Z mikroporu

Szorstki i porowaty materiał. Często stosowany w obuwiu ortopedycznym. Mikropor wykorzystuje się do produkcji sandałów, butów, botków i sneakersów.

Główne zalety: niewielka waga, odporność na zużycie, wysoki stopień izolacji termicznej. Materiał zapobiega hipotermii w chłodne dni i przegrzaniu podczas upałów. Wady mikroporów obejmują: niską wytrzymałość i właściwości amortyzujące, niemożność zastosowania w butach zimowych.

Gdy temperatura spada do -20 ˚C, mikropory tracą swoją elastyczność lub pękają.

Podeszwa PCV

Ten typ wykorzystywany jest do produkcji obuwia na sezon wiosenno-letni. Często można je spotkać w obuwiu dziecięcym oraz modelach do noszenia na co dzień. Projektanci uwielbiają ten materiał ze względu na możliwość malowania na różne kolory.Nowoczesne technologie oferują tworzenie różnych kolorów.

Zalety PCV to:

• elastyczność;
• wysoki stopień izolacji termicznej;
• odporność na odkształcenia;
• dobra amortyzacja;
• wytrzymałość.

Wady to:

• imponująca waga;
• niemożność wykorzystania do produkcji butów zimowych;
• słaba przyczepność do górnej części butów wykonanych z materiałów naturalnych.

Jednocześnie w produkcji obuwia często wykorzystuje się plastikowe spody butów.

Podeszwa zewnętrzna z poliuretanu

Materiał na żądanie. Obróbka powierzchni specjalnymi środkami znacznie zwiększa jej elastyczność. W formie spienionej taka podeszwa jest elastyczna i trwała.

Niezaprzeczalnymi zaletami poliuretanu są zwiększona odporność na zużycie, lekkość i spokojne podejście do zmian temperatury. Jednocześnie za istotne wady uważa się niemożność zastosowania go do produkcji obuwia zimowego, silny poślizg i częste występowanie załamań w ujemnych temperaturach.

Podeszwy poliuretanowe wykorzystywane są do produkcji mokasynów i sneakersów.

Termopoliuretan (TPU)

Drugą nazwą materiału jest termoplastyczny poliuretan. Jest gęsty, gładki i ciężki. Często używany do produkcji szorstkiego obuwia o grubym dnie i wysokim bieżniku. Stosowane w celu zapewnienia dobrej przyczepności.

Wśród zalet można wymienić estetyczny wygląd, odporność na zużycie i gęstość. Do wad należy niewystarczająca izolacja termiczna, duża waga i niska elastyczność.

Te buty nie nadają się na długie spacery.

Octan etylenu i winylu (EVA)

W dotyku szorstki materiał ma porowatą i miękką strukturę. Wykonuje się z niego podeszwy z różnymi rodzajami bieżnika. Krawędzie są zawsze gładkie i równe.Materiał stosowany jest w wielu rodzajach obuwia, z wyjątkiem butów wyjściowych. Z czasem podeszwa nabiera opływowego kształtu stopyco zapewnia dodatkowy komfort.

Zaletami są: niska waga, dobre właściwości termoizolacyjne, łatwość obsługi, dobre właściwości amortyzujące. Do wad należą: szybkie zużycie i niemożność wykonania z niego podeszew butów zimowych. Dodatkowo dopasowując się do kształtu stopy, but często staje się zbyt luźny.

Kauczuk termoplastyczny (TEP)

Popularna i poszukiwana opcja. Po stopieniu jest elastyczny. Dzięki temu tworzą różne rodzaje podeszew – płaskie, ryflowane. Ponadto taka guma jest lekka i łatwa w użyciu, dobrze się wchłania i wytrzymuje przez długi czas, zachowując swój pierwotny wygląd.

Do wad należy obniżona odporność na niskie temperatury, zły wygląd przy małej liczbie kolorów.

Skórzana podeszwa

Buty wykonane z surowców naturalnych różnią się znacznie ceną. Nie jest przeznaczony do noszenia na co dzień. Od niej produkować buty wyjściowe lub kapcie domowe.

Zalety podeszew skórzanych to:

• łatwość;
• komfort podczas użytkowania;
• elegancki wygląd.

Wady naturalnej bazy:

• wysoki stopień zużycia;
• kosztowna i skomplikowana opieka;
• skłonność do odkształceń objawiająca się dużą wilgotnością lub niewłaściwym przechowywaniem.

Naturalny materiał pozwala stopom „oddychać”. To zdecydowana zaleta w przypadku butów z taką podeszwą.

Podeszwa chroni but przed zużyciem, chroniąc stopę przed wpływami zewnętrznymi. Dzięki temu detalowi w butach Brud i woda nie wnikają, a nacisk mechaniczny podczas chodzenia zostaje znacznie złagodzony. Dlatego przy wyborze butów dolna część jest poświęcana nie mniej uwagi niż górna.