Wyrażenie „ubrany do perfekcji” oznacza, że rzecz jest nowa, nienoszona, jedynie z igły krawieckiej, niedawno uszyta i leży idealnie. Później pojawiła się rozszerzona interpretacja tego wyrażenia: osoba jest ubrana „modnie”.
Były czasy, gdy nie było sklepów odzieżowych, więc zwykli ludzie szyli je sami z tkanin domowych lub kupowali na targach, a szlachcice i zamożni zamawiali je u krawców. Praca krawca była skomplikowana i czasochłonna: uszycie sukni dopasowanej do sylwetki wymagało w tamtych czasach wielkich umiejętności. Krawcy bardzo zwracali uwagę na swoich klientów i starali się wykonywać swoją pracę tak efektywnie, jak to możliwe, aby ludzie nadal zwracali się do nich w przyszłości.
Za najlepszych rzemieślników uważano tych, którzy szyją rzeczy bez wielu przymiarek, że tak powiem, „za pierwszym razem”. A to wymaga dużego doświadczenia. Zdarzało się, że gdy klient przyszedł na pierwszą przymiarkę i ubrania od razu na niego pasowały, nie wymagając dodatkowej pracy, to mówiono, że „ubrania są fabrycznie nowe”, co oznaczało, że były szyte za pierwszym razem.
Oczywiście specjalistów na tym poziomie było bardzo niewielu. Dlatego prawie wszyscy krawcy, starając się utrzymać swoją klientelę, stale pracowali nad swoimi umiejętnościami, cały czas je doskonaląc.
Dziś określeniem „ubrani perfekcyjnie” charakteryzują się ludzie, którzy noszą drogie, modne i piękne ubrania, które idealnie pasują – niezależnie od tego, czy są szyte na miarę, czy kupione w sklepie.
0
