Creativecommons.org
Płaszcz średniowieczny to jeden z najbardziej uniwersalnych strojów karnawałowych, który będzie odpowiedni zarówno dla chłopców, jak i dziewcząt. Za pomocą dodatkowych akcesoriów możesz radykalnie zmienić swój wygląd. W tym materiale opowiemy Państwu historię średniowiecznego płaszcza, a także podamy wzór i plan krok po kroku uszycia tego niezwykłego elementu ubioru. Na końcu artykułu znajdziesz zdjęcia płaszczy przeciwdeszczowych, wskazówki krawieckie i wykroje.
Historia płaszcza: od jaskiniowców do średniowiecza
Płaszcze przeciwdeszczowe były prawdopodobnie pierwszymi elementami garderoby człowieka. Prototypami płaszczy były przetworzone skóry zwierzęce, które prymitywni ludzie rzucali na ramiona. Ten element garderoby stał się obowiązkowym elementem męskiej garderoby. Skóry futrzane zabezpieczono paskami i przypięto do jednego ramienia.
Później skóry zastąpiono kawałkami tkanin wykonanymi z różnych materiałów, które zmieniały się w zależności od warunków atmosferycznych.Istnieją odpowiedniki płaszczy przeciwdeszczowych w prawie wszystkich krajach świata. Tak więc starożytni Rzymianie nosili płaszcze na tunikach. Płaszcze zakrywały tylko jedno ramię, tak aby można było dostrzec kolor togi, na podstawie którego można było określić status społeczny właściciela płaszcza. Później, wraz z rozwojem barwników, status społeczny można było określić na podstawie płaszcza: kolor czerwony nosili dowódcy wojskowi, a kolor biały – senatorowie i wysocy urzędnicy. Głównym zadaniem płaszcza przeciwdeszczowego była ochrona przed deszczem i zimnem. Często rzymscy żołnierze musieli spać pod płaszczami, wykorzystując je jako koc. Płaszcze noszono nie tylko w Europie, ale także na Wschodzie – arabskie burnusy chroniły swoich właścicieli przed zimnymi nocami na pustyni. Według jednej wersji ten sam podręcznikowy szeroki płaszcz przybył do Europy właśnie od Arabów około XI wieku podczas wypraw krzyżowych. Według innych źródeł Wikingowie wprowadzili Europejczyków w płaszcze, co pośrednio potwierdzają opisy ubiorów w islandzkich sagach.
Angielska nazwa płaszcza pochodzi od francuskiego słowa cloche, które oznacza „dzwon”. Faktem jest, że w średniowieczu płaszcze szyto w rozkloszowanym kształcie na wzór dzwonu. Najczęściej był to szeroki płaszcz bez zapięcia i wyglądał jak duży kawałek materiału z dziurą na głowę. Tylko bogaci ludzie mogli sobie pozwolić na długi płaszcz: szlachta i przedstawiciele zamożnych zakonów nosili płaszcze sięgające pięt. Nie chodziło tylko o wykazanie bogactwa i ochronę przed zimnem: długie poły płaszcza chroniły jeźdźców przed brudem i mogły ukryć ich twarze przed ciekawskimi oczami.
Płaszcze z kapturem były popularne wśród wszystkich grup ludności aż do XIV wieku. Później ubrania te były używane wyłącznie podczas podróży.Być może ta radykalna zmiana w modzie spowodowała, że dziś płaszcz kojarzy się głównie ze średniowieczem. Po XIV wieku płaszcze z kapturami nosili głównie biedni ludzie lub rabusie.
Odrodzenie mody na płaszcze średniowieczne
Creativecommons.org
Jednak w połowie XVI wieku moda na płaszcze przeciwdeszczowe powróciła dzięki Hiszpanii: lokalni fashionistki zaczęli urozmaicać męską garderobę, wprowadzając różne odmiany płaszczy przeciwdeszczowych o różnych długościach i krojach, z obecnością lub brakiem kołnierza i odpinanymi rękawami.
Średniowieczna wersja płaszcza została zmodyfikowana: jeśli wcześniej płaszcz można było nosić tylko na jednym ramieniu (co było niewygodne dla leworęcznych), to unowocześniona wersja hiszpańska mogła być przerzucona przez oba ramiona i pięknie udrapowana, owinięta wokół ciała. Szlachta i zamożni fashionistki do szycia płaszczy używali drogich, ciężkich tkanin, a sam płaszcz uzupełniała podszewka, która zwykle kontrastowała z zewnętrzną częścią płaszcza. Najbogatsi przynosili hafciarzom płaszcze, aby mogli ozdobić kołnierzyki i brzegi luksusowym haftem. Niewiele osób odważyło się podróżować w takim płaszczu, ale mieszkańcy miasta chętnie nosili go na imprezach towarzyskich i spotkaniach. Wkrótce hiszpańska moda na noszenie płaszczy przeciwdeszczowych rozprzestrzeniła się w całej Europie. Pomimo prostego kroju płaszcza Europejczycy znaleźli coś, czym się wyróżniali: prawie każdy kraj miał swój własny, specjalny sposób wiązania płaszcza i własny rodzaj specyficznej broszki do zapinania, tzw. Broszki. Krój płaszcza był również inny: mógł być prostokątny, półokrągły lub trapezowy. Ale schemat kolorów dla wszystkich był w przybliżeniu taki sam; dominowały ciemne odcienie czerwieni, błękitu, brązu i zieleni.
Moda noszenia płaszcza na jednym ramieniu okazała się bardzo trafna, gdyż za płaszczem bardzo wygodnie było ukryć miecz lub inną broń. W ówczesnych książkach o szermierce omawiano nawet specjalne techniki używania płaszcza podczas pojedynku. Na przykład jedna z tych książek sugerowała owinięcie płaszcza wokół lewej ręki (jeśli pojedynkujący się jest praworęczny) i przechwycenie miecza atakującego, aby uderzyć jako pierwszy. Gwardziści i najemnicy zaczęli coraz częściej nosić płaszcze, dla których ten element męskiej garderoby nabył dodatkowe funkcje bojowe i kamuflażowe. Co dziwne, modę na płaszcze przeciwdeszczowe przerwała rewolucja francuska, która nie tylko znacznie zmieniła mapę polityczną Europy, ale także wpłynęła na ówczesną modę: płaszcze przeciwdeszczowe zastąpiły mundury.
Co jest potrzebne do stworzenia średniowiecznego płaszcza
Zużycie materiału w dużej mierze zależy od wzrostu osoby, która będzie nosić płaszcz przeciwdeszczowy, a wybór materiału zależy od ostatecznego celu. W przypadku cosplayu do dekoracji zewnętrznej lepiej jest preferować naturalne tkaniny: w ten sposób, nawet jeśli zmokniesz w lesie podczas gier, rzadziej zamarzniesz. A na występ odbywający się w pomieszczeniu możesz wybrać dowolną tkaninę imitującą tkaninę naturalną.
- Duży kawałek materiału na części zewnętrzne i wewnętrzne. Możesz wybrać kontrastujące kolory, aby wyglądać efektownie. Jeśli płaszcz przeciwdeszczowy będzie używany na zewnątrz jako podszewka, zalecamy zabranie materiału przeciwdeszczowego. Na zewnątrz niskobudżetowym, ale ciepłym rozwiązaniem byłaby tkanina z naturalnej wełny. Należy jednak pamiętać, że przy wysokiej wilgotności tkanina znacznie się skurczy, zalecamy wziąć to pod uwagę podczas cięcia.
- Wzór płaszcza i kaptura dopasowany do modelu.
- Przybory do szycia.
- Strzałka, sznurowanie lub inne zapięcie.
Plan krok po kroku szycia średniowiecznego płaszcza z kapturem
Uniwersalna szerokość tkaniny wynosi około 1,5 metra. Objętość tkaniny oblicza się ze wzoru: szerokość tkaniny x 2 + szerokość ramion. Oznacza to, że średnio na jeden płaszcz przeciwdeszczowy potrzeba około 3,5 metra każdego materiału.
- Przymocuj już dopasowane do modelu wzory do tkaniny i tkaniny płaszcza przeciwdeszczowego.
- Zostaw margines 1,5 cm.
- Wytnij powstałe części. Powinieneś mieć: zewnętrzną część płaszcza, wewnętrzną część płaszcza i kaptur.
- Złóż podszewkę i zewnętrzną część płaszcza przeciwdeszczowego pod spód i połącz obie części.
- Oddzielnie przetwórz kaptur i przyszyj go do płaszcza.
- Przymocuj fabulę lub inny element mocujący.
0
