Jak powstają przedmioty wełniane?

Wydobywanie i produkcja wełny to jeden z najstarszych rodzajów obróbki włókien, jaki można sobie wyobrazić. Rozwój technologii i metod wytwarzania tkanin wełnianych sięga wielu stuleci. Obecnie oprawianie wełny składa się z dużej liczby skomplikowanych etapów, z których część jest całkowicie ręczna, a część zautomatyzowana. W każdym razie technologie produkcji wełny nie stoją w miejscu i stale się rozwijają.

Technologia produkcji wełny

Produkcja wełny i wyrobów z niej to zespół powiązanych ze sobą działań, a także metod uzyskiwania produktów. Błędnym jest przekonanie, że technologia obejmuje jedynie bezpośrednie metody wytwarzania przędzy lub arkuszy tkanin, z których następnie szyte lub dziane są rzeczy. Tak naprawdę technologia obejmuje cały etap produkcji od hodowli zwierzęcia, karmienia i opieki nad nim, hodowli, a także zbioru samej wełny i dalszej bezpośredniej obróbki materiału.

Łańcuch produkcyjny odzieży wełnianej

Tak więc cały proces wytwarzania produktu wełnianego obejmuje siedem połączonych ze sobą etapów. Jeśli pominiesz którykolwiek z nich, łańcuch zostanie zerwany, co oznacza, że ​​ucierpi jakość nici i produktów jako całości.

Hodowla zwierząt

Pierwszym i podstawowym etapem jest hodowla i hodowla zwierząt. Wełna jest okryciem sierści wielu ssaków. Ona składa się z włosków grubych, ochronnych, które decydują o długości i kształcie całej szaty, oraz włosków cienkich, puszystych i kręconych (tworzą podszerstek). Wełnę zbiera się od wielu gatunków ssaków, w tym owiec, kóz, wielbłądów, alpak i lam oraz królików. Proces hodowli zwierząt obejmuje następujące ważne elementy:

• treść. Forma treści zależy od rodzaju produkcji. Może to być małe prywatne gospodarstwo rolne lub ogromne gospodarstwa;
• hodowla. Zazwyczaj w gospodarstwach i gospodarstwach tworzą się dość duże stada, w których hoduje się zwierzęta zarówno do strzyżenia wełny, jak i do innych potrzeb rolniczych, na przykład produkcji mięsa lub nabiału;
• karmienie. Występuje w zależności od trybu życia zwierząt. Mogą żyć przez cały rok w oborach lub korzystać z systemu pastwiskowego i karmienia naturalnego (gdy zwierzęta spożywają pokarm na łąkach lub innych specjalnych terenach);
• opieka. Zwierzęta są badane przez lekarzy weterynarii pod kątem jakości ich sierści, spożywają wyłącznie wysokiej jakości karmę i inne zdrowe suplementy.

Żniwny

Futro ssaków zbiera się na dwa różne sposoby:

• fryzura;
• poprzez czesanie (stosuje się to na przykład podczas zbierania futra królika angorskiego).

Oczywiście pierwsza metoda jest najczęstsza i najwygodniejsza zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Strzyżenie włosów odbywa się w określonych porach roku. Na przykład, Owce należy strzyżyć wiosną, ale niektóre rasy wymagają również dodatkowego, jesiennego strzyżenia. Młode zwierzęta urodzone zimą są zwykle strzyżone nieco później – w czerwcu lub lipcu, kiedy sierść odrasta.

Strzyżenie wykonują specjalnie przeszkolone osoby, tak aby nie zrobić krzywdy zwierzęciu. W tym celu stosuje się dobrze naostrzone i dość duże nożyczki. W nowoczesnych warunkach fryzury często wykonuje się za pomocą specjalnej maszynki do strzyżenia.

Ważny! Wyszkolony specjalista profesjonalnie wykonuje swoją pracę. Potrafi strzyżyć dziennie około 200 głów owiec. Co ciekawe, jedna owca produkuje około 7 kg wełny, a duży baran około 9 kg.

Sortowanie

Zebrany plon podlega obowiązkowemu sortowaniu. Głównymi kryteriami są długość i delikatność (zasadniczo grubość włosów). Długość sierści zależy od rodzaju zwierzęcia: u niektórych ras może się znacznie różnić. Na przykład u rasy merynosów długość sierści wynosi około 7–12 cm, a u przedstawicieli grubowłosych długość sięga nawet 30–40 cm. Staje się jasne, dlaczego należy je strzyżyć i jak trudno jest im nosić takie obciążenie.

Wełna strzyżona z jednej owcy nazywana jest runem. Futro nawet jednego osobnika ma dość niejednorodny skład. Okładka ma różne tekstury na różnych częściach ciała. Najlepsze włosy rosną na bokach, plecach i ramionach.Włosy rosnące na nogach zwykle nie są zbyt dobrej jakości. Dlatego podlega obowiązkowemu sortowaniu zarówno według długości i grubości, jak i karbowania.. Do produkcji różnych tkanin wykorzystuje się następnie materiały o różnej grubości. Gruba wełna jest zwykle używana do produkcji filcu i materiałów budowlanych, podczas gdy miękka wełna jest używana do wyrobu przedmiotów osobistych, odzieży i elementów wyposażenia wnętrz.

Oczyszczanie surowców

Surową nazywa się tylko wełnę wyciętą ze zwierzęcia, czyli materiałem, który nie został jeszcze poddany żadnej obróbce ani czyszczeniu. Na zewnątrz wygląda jak coś bardzo kudłatego i trochę niechlujnego. Ale wszystko to można naprawić. W przypadku późniejszego tworzenia przędzy ten etap jest obowiązkowy. Składa się ona z:

• pranie wełny. Odbywa się to w temperaturze około 40–50 stopni Celsjusza. Na skalę przemysłową mycie odbywa się przy użyciu specjalnego sprzętu, który wykonuje wszystkie etapy, w tym dokładne mycie i wyciskanie materiału;
• zbieranie śmieci. Surowce często zawierają różne cząsteczki, które są całkowicie niepotrzebne do stworzenia wysokiej jakości przędzy. Mogą to być ciernie, sucha trawa, która utknie w wełnie, gdy owce pasą się na polach. W niektórych nowoczesnych gospodarstwach owce są chronione przed dostaniem się brudu do ich wełny. Na czas wypasu można je na przykład przykryć specjalnymi pelerynami z siatki.

Czesanie

Po oczyszczeniu surowca rozpoczyna się etap czesania, tak, że wełna zmienia się z krętej i kudłatej substancji w w miarę równe pasma. Wcześniej cały proces odbywał się ręcznie. Teraz, w dobie nowych technologii, całą główną pracę wykonują zgrzeblarki. Urządzenia te są wyposażone w specjalne rolki, które mogą przepuszczać przez nie wełnę.Pokryte są drucianym włosiem, dzięki czemu wszystkie splątane włoski zostają wyprostowane, tworząc równe, rozdzielone włókna.

Ważny! Niektóre maszyny jednocześnie wykonują nie tylko czesanie, ale także czyszczenie materiału. Oszczędza to dużo czasu producentowi, ponieważ 2 kroki są połączone w jeden.

Powstałe włókna tektury są starannie skręcone w pasma zwane niedoprzędami. To kończy wszystkie wstępne kroki przed faktycznym przędzeniem przędzy.

Spinning

W dawnych czasach głównym zajęciem niezamężnych dziewcząt było przędzenie. Wszyscy pamiętamy krosno przędzalnicze z bajki „Śpiąca królewna”. To właśnie na takim narzędziu kobiety robiły przędzę własnymi rękami. Teraz cały proces został znacznie zmechanizowany i uproszczony. Krosno w fabryce wytwarza wełniane nici setki razy szybciej, niż setka rzemieślników zrobiłaby to ręcznie.

Czasami wełna jest również przepuszczana przez maszynę mieszającą przed przędzeniem.. Odbywa się to, gdy materiał jest wykonany z częściową zawartością wełny. W tym miejscu wełna miesza się z włóknami syntetycznymi, takimi jak akryl.

Sam proces przędzenia nazywa się wiązaniem. Aby ułatwić zrozumienie jego istoty, można to rozważyć na przykładzie przędzenia ręcznego. Aby to zrobić, potrzebujesz:

• oddziel mały kawałek materiału i rozciągnij go;
• czułem się trochę;
• następnie użyj ruchów skręcających, aby utworzyć nić. Aby się nie urwała i nie była długa, ważne jest, aby po prostu dodawać coraz więcej nowych kawałków wełny.

Na sprzęcie fabrycznym proces ten odbywa się dokładnie w ten sam sposób, ale za pomocą rąk maszyny, a nie człowieka. Mistrz musi jedynie sprawdzić poprawność pracy, a także ułożyć surowce na czas.

Wykonywanie tkaniny lub przędzy

Z powstałych nici wełnianych można uzyskać dwa rodzaje materiału: przędzę dziewiarską lub tkaninę. Te ostatnie wykonane są na krośnie. Im wyższa jakość wełny i lepszemu jej czyszczeniu i obróbce, tym wyższa jest jakość gotowej tkaniny.. Na tym etapie można je wyprodukować jako tkaniny całkowicie naturalne (np. zawierające wyłącznie bawełnę i wełnę). Większość nowoczesnych tkanin wykonana jest z nici syntetycznych. Nie ma w tym nic złego, ponieważ tkanina całkowicie wełniana ma również pewne wady, w szczególności dość mocno swędzi.

Jeśli do produkcji przędzy używana jest wełna, wówczas nici można pozostawić albo o pochodnej grubości, albo złożyć kilka razy i uzyskać grubą przędzę.

Szycie lub robienie na drutach

Ostatnim etapem jest bezpośrednia produkcja wyrobów wełnianych. Metoda produkcji będzie zależeć od gotowego materiału:

• Szeroka gama produktów jest wykonana z tkanin wełnianych. Może to być zarówno garnitur biznesowy, jak i swobodny sweter. Szyję odzież wierzchnią z grubych tkanin, na przykład płaszcz z kaszmiru. Z litego lnu wykonujemy również artykuły gospodarstwa domowego, takie jak koc na sofę czy ciepły koc;
• Z przędzy wykonano ogromną liczbę ciepłych i przytulnych produktów. Babcie robią na drutach skarpetki i rękawiczki dla swoich wnuków. W sklepach można znaleźć także ręcznie robione na drutach przedmioty, na przykład wzorzysty sweter czy piękny komplet czapka i szalik.

Ważny! Ostatni etap produkcji wełny może wyglądać zupełnie inaczej. W tym celu pomija się nawet wirowanie. Mówimy o filcowaniu - w ten sam sposób robi się ciepłe filcowe buty, kapcie i czapki do kąpieli.Metoda ta polega na trzymaniu oczyszczonej wełny w niemal wrzącej wodzie, dzięki czemu staje się ona grubsza i przestaje być tak puszysta. Z tego materiału powstają doskonałe buty czy zabawki dla dzieci, które zachwycą Cię na długi czas.