Ziemie starożytnych Słowian uważane są za miejsce narodzin filcowania wełny. Oznacza to, że chęć do tego rzemiosła mamy we krwi. Podobnie jak ich przodków, dzisiejszych ludzi pociąga zakres wyobraźni i brak określonych zasad w tej ekscytującej działalności.
Podstawy filcowania na sucho wełny dla początkujących
Nasi współcześni, w przeciwieństwie do swoich przodków, preferują inną metodę filcowania - "suchy". Na ten wybór wpłynęły przede wszystkim narodziny stalowej igły.
Bez specjalnych igieł ten proces twórczy jest niemożliwy. Różnią się od zwykłych obecnością wycięć. Wnikając w warstwę wełny, nacięcia splątują włos i tworzą trwałą tkaninę.
Istnieją różne rodzaje igieł. Różnią się kształtem przekroju poprzecznego, kierunkiem nacięć i grubością. Wszystkim igłom przypisane są numery: Im wyższa liczba, tym cieńsza igła.
Grube igły służą do filcowania grubej wełny na początku pracy.
Najbardziej poszukiwany igły średniej długości. Wyjaśnia to możliwość ich zastosowania na wszystkich etapach procesu.
Za pomocą cienkich igieł rysowane są drobne detale na ostatnim etapie (wykańczaniu).
Aby rozpocząć pracę stosując technikę filcowania na suchona pierwszym etapie wystarczy kilka uniwersalnych igieł trójkątnych (nr 38).
Igły często się łamią, szczególnie wśród początkujących szwaczek. Konieczne jest posiadanie rezerwy. Zadbaj o to z wyprzedzeniem.
Technologia filcowania na sucho polega na wykorzystaniu wyłącznie naturalnych włókien wełnianych.
Służy do filcowania podstaw zabawek i wypychania szmacianych lalek. Drzazga Jest to gruba wełna zawierająca zanieczyszczenia roślinne.
Taśma grzebieniowa – produkt z czystej wełny w postaci długich włókien. Nadaje się do filcowania na sucho, ale jest niewygodny. Zanim zaczniesz filcować produkt, musisz dobrze wymieszać najcieńsze nici.
Kardan – gotowa do użycia masa wełniana. Zewnętrznie przypomina watę. Składa się z krótkich, losowo rozmieszczonych włókien. Nie wymaga wstępnego przygotowania, szybko odpada. Polecany dla początkujących szwaczek.
Aby uniknąć obrażeń i złamania igły, użyj specjalnego podkładu filcującego. Najczęściej w tym charakterze stosuje się gąbki piankowe - motoryzacyjne, domowe.
Jeśli fascynuje Cię proces twórczy - zdobądź siebie specjalnym, wygodniejszym pędzelkiem.
Kto nadaje się do filcowania jako formy kreatywności?
Ten rodzaj kreatywności jest odpowiedni dla prawie wszystkich - zarówno dorosłych, jak i dzieci. Psycholodzy recenzują zajęcia filcowanie Jak terapia sztuką. Struktura wełny uspokaja i wprawia w pozytywny nastrój.
Dzieci od trzeciego roku życia można filcować na mokro. Oprócz przyjemności przynosi korzyści zdrowotne, sprzyja rozwojowi cierpliwości, uwagi i dokładności.
Od trzech do siedmiu lat Polecamy szkolenie z techniki filcowania na mokro. Odpowiedni dla wieku szkolnego suchy. W tym okresie zdolności motoryczne są już rozwinięte, a dziecko radzi sobie z ostrymi igłami.
Tego typu twórczości nie zaleca się osobom, które mają alergię na wełnę lub mają poważne problemy z kręgosłupem i stawami.
Co można filcować z wełny techniką filcowania na sucho?
Metodę filcowania na sucho wykorzystuje się do tworzenia wyrobów trójwymiarowych: lalki, rzeźby i niezwykłe figurki, zabawki, biżuteria i akcesoria, elementy dekoracyjne. Metodę tę stosuje się do nanoszenia wzorów i wzorów na fakturę wełny. Dzięki technologii igłowania powstaje artystyczny filc – gobelin z włókniny. Różnorodność produktów filcowych jest po prostu niesamowita.
Prosta i interesująca klasa mistrzowska na temat filcowania zabawek dla początkujących
Zacznijmy od małego: naucz się filcować prostą zabawkę.
Większość z nas zna niedźwiadka od dzieciństwa. Kubuś Puchatek. Miłośniczka miodu i filozofka o nieszablonowym sposobie myślenia – tak to znamy i spróbujemy odtworzyć to w wełnianej zabawce.
Podczas całej pracy wskazane jest, aby mieć przed oczami obraz niedźwiadka. Dzięki temu nie przegapisz szczegółów i pomożesz przekazać zabawce charakter postaci.
Materiały i narzędzia:
- Kardan cztery odcienie: biały, jasnobrązowy, brązowy i czarny.
- Igła do filcowania nr 38.
- Gąbka do podkładu.
- Klej „Kryształ Momentu”.
- Półfabrykaty na oczy (małe czarne guziki).
Sekwencjonowanie
1. Wyczuliśmy wykroj na zabawkę - głowę i korpus (jeden kawałek).
Weź jasnobrązową kulkę wełny i uformuj kulkę. Ściśnij go mocno i kładąc na podłożu, zacznij nakłuwać igłą. Aby zapobiec zaplątaniu się igły we włókno i złamaniu, wprowadza się ją pod kątem.
Przebij wełnę w całym przedmiocie obrabianym. Figurka Kubusia Puchatka powinna przypominać balon. Wbić igłę tak głęboko, jak to możliwe. U podstawy zabawki nie powinny pozostać puste przestrzenie.
Stopniowo podgłośń, dodając włókna i opadając. Nie spiesz się – igła może się złamać.
Gdy obrabiany przedmiot odpowiada zamierzonemu rozmiarowi i kształtowi, a igłę trudno wbić w nią, przejdź do kolejnego etapu.
2. Formowanie głowy.
Konieczne jest rozróżnienie głowy i ciała niedźwiadka. Aby to zrobić, obrysuj szyję, nawiązując do obrazu. Skoncentruj pracę igły na wybranym obszarze - przebij okrągłą bruzdę.
Oczy. Wkłuj w zagłębienia oczu (powinieneś dostać wgłębień). Weź dwa kawałki brązowej wełny i delikatnie wbij je igłą w dwa placki, nie zbierając się na krawędziach. Uformuj te same dwie części, ale o mniejszej średnicy, z białej wełny.
Wykonaj wszystkie sparowane części (łapy, uszy, oczy) w tym samym czasie. Jest to konieczne, aby okazały się takie same.
Skontaktuj się na głowie, w miejscu wgłębień na oczy, brązowe detale, a na górze - biały. Oczy małego misia są prawie gotowe, pozostaje tylko przykleić guziki w miejscu źrenic. Zrób to bliżej mety.
Nos. Modeluj nos z małej kulki czarnej wełny. Skontaktuj się go w głowę niedźwiedzia. Za pomocą igły dopasuj kształt nosa nawiązując do wizerunku Kubusia Puchatka. Zarysuj nozdrza.
Usta, brwi. Ukształtuj zagłębienia na usta i brwi w taki sam sposób jak szyję. We wgłębieniach wsunęłam czarną wełnę.
Nie rób uszu dla misia i nie przyklejaj oczu, dopóki nie ukończysz zabawki. Będą przeszkadzać w pracy.
3. Łapy
Używać kardan Brązowy kolor. W przypadku górnych łap uformuj dwie rolki. Gdy są luźno filcowane, zegnij je i dodaj wełnę.Nieznacznie połóż się łapy do ciała - to tylko zarys. Konieczne jest, aby w razie potrzeby móc naprawić sytuację.
Dolne nogi wykonaj według tego samego planu, ale pamiętaj, że są nieco dłuższe niż górne.
Jeśli wszystko jest w porządku z symetrią, dobrze połóż się łapy do ciała. Aby nie sprawiały wrażenia obcego elementu, dodaj futro w miejscach przyczepu łap. Zaokrąglij wszystkie nogi.
4. Ogon
Weź małą kulkę włókien wełnianych. Złóż go w kształt stożka i uformuj kucyk. Skontaktuj się go w dupę niedźwiedzia.
5. Uszy
Z dwóch identycznych kawałków brązowej wełny uformuj dwa półokrągłe placki. Przyjrzyj się obu elementom na przemian i porównaj rozmiary.
Zaokrąglij i uszczelnij zewnętrzny kontur ucha. Wewnętrzna puszysta krawędź połóż się do głowy niedźwiedzia. Nie zapomnij dodać zaokrągleń do uszu!
6. Zamknięcie
Mocniej poczuj zabawkę, wyrównaj nogi, wygładź stawy.
Przyklej oczy. Jeśli używasz małych guzików na nogawkach, użyj igły, aby przebić małe dziurki w oczodołach. Potraktuj je klejem i przymocuj guziki.
Zabawka jest gotowa! Być może Kubuś Puchatek ma zupełnie nieoczekiwany wygląd. Nie denerwuj się, to nie jest małżeństwo, ale Twoje kreatywne podejście do postaci „z kreskówek”.
Nie przestawaj – twórz i wyobrażaj sobie!
0
