Co to jest próba wełny?

Wszystkie rodzaje wełny mają swoje własne cechy, które decydują o jej jakości i zakresie zastosowania. Przy określaniu klasy przędzy dużą wagę przywiązuje się do połysku, grubości, elastyczności i innych ważnych cech surowca. Istnieją również właściwości technologiczne, takie jak łatwość przędzenia i czułość, które determinują koszt i klasę włókna..

Co to jest próba wełny?

Termin „rozdrobnienie” oznacza nic innego jak „grubość”. Jest to ważny wskaźnik jakości surowców. Aby określić ten parametr, mierzy się średnicę przekroju kosmków. Wskaźnik mierzony jest w mikrometrach, co stanowi tysięczną część 1 milimetra.

Jakość nici, jej wytrzymałość i grubość zależą następnie od wielkości próby.. Zakres grubości wełny owczej jest ogromny i wynosi od 10 do 130 mikronów. Co więcej, w różnych porach roku i dla różnych zwierząt parametry będą się znacznie różnić.

Ważny! Stopień grubości włókna i jego jednorodność decydują o jakości przyszłej przędzy. Im lepsze włókno, tym lepsza jakość nici dziewiarskiej.

Od czego to zależy?

Istnieje wiele czynników określających stopień grubości włókna:

• rasa i cechy indywidualne (sposoby trzymania i cechy osobowe każdej owcy mają poważny wpływ na jakość włókna);
• płeć zwierzęcia (tryki mają grubsze runo niż owce; przy stosowaniu w hodowli tryków drobnowłosych jagnięta otrzymują delikatny, wysokiej jakości włos, który później wykorzystuje się do produkcji elitarnej przędzy);
• wiek owiec (u małych jagniąt wełna może stać się grubsza, ale później, do 4–6 miesiąca życia, staje się bardzo miękka i cienka, następnie po 4 latach życia owiec wełna ponownie staje się szorstka i gęsta) ;
• żywienie (szczególną uwagę zwraca się na prawidłowe i wysokiej jakości żywienie owiec; przy niewystarczającym karmieniu pojawia się pojęcie „głodnej chudości”).

Ważny! W procesie hodowli owiec o delikatnym runie należy zwrócić uwagę na wiele czynników, aby runo było gęste i mocne.

Różnice w cienkości różnych zwierząt

W zależności od rasy zwierzęcia określa się grubość wełny. Najlepsze i najbardziej ekskluzywne włókna znajdują się w kozach i wikuniach, zwierzętach rasy lamy. Produkują polar o grubości od 10 do 21 mikronów. Rasy kóz angorskich, owiec merynosów, wielbłądów i różnych mieszańców hodowanych specjalnie w celu produkcji szlachetnych surowców wełnianych również mogą pochwalić się szczególnie szlachetnymi surowcami.

Metody określania próby wełny

W produkcji na dużą skalę stosuje się metodę organoleptyczną. Polega na oddzieleniu 3–5 skrawków surowca z runa powstałego po strzyżeniu. Każdy z pobranych fragmentów rozciąga się obustronnie aż do powstania cienkiej siatki, ocenia się grubość włókien i jednorodność surowca.

W niektórych przypadkach, jeśli nie ma zgody co do stopnia rozdrobnienia, stosuje się pomiar zgodnie ze standardami włókien. A Aby dokładnie określić średnicę przekroju, stosuje się metodę laboratoryjną do badania pala pod mikroskopem i pomiaru go za pomocą specjalnego sprzętu.

Co to jest głodny ton?

Karmienie owiec w celu uzyskania wełny musi być prawidłowe i wystarczające. Jeśli zwierzę nie otrzymuje wystarczającej ilości pożywienia, aby wełna wyrosła, sierść staje się nierówna, a sierść staje się cieńsza. Nazywa się to głodnym tonem.

Z reguły w tym momencie zwierzę ma już problemy zdrowotne. Głodna szczupłość jest uważana za znaczącą wadę. Jest to wyraźnie widoczne nawet gołym okiem, na sierści pojawiają się tzw. remarks, czyli miejsca zauważalnego przerzedzenia runa. Jeśli właściciele owiec znów zaczną prawidłowo jeść, wełna zaczyna gęstnieć, ale wyraźnie zaznacza się głodna delikatność, znajdująca się na tym samym poziomie.