Jakim rodzajem tkaniny jest tafta?

Współczesny przemysł lekki oferuje konsumentom ogromny wybór tkanin: naturalnych i sztucznych, gęstych i prawie nieważkich, gładkich i o skomplikowanych teksturowanych reliefach, gładkich i różnorodnych. Każdy z nich ma swoją własną charakterystykę i jest przeznaczony do szycia określonych rodzajów odzieży lub innych tekstyliów.

Jednym z najbardziej lubianych przez kobiety materiałów jest tafta: elegancka, potrafiąca dodać szyku zarówno wieczorowej stylizacji, jak i otaczającemu ją otoczeniu. Przez długi czas było ono dostępne jedynie dla osób bardzo zamożnych i o wysokim statusie społecznym.

Opis tkaniny

Jest dość cienki, ale gęsty, ma piękny połysk, wygląda drogo i elegancko.

Skład i właściwości

Jeszcze 100 lat temu taftę wytwarzano wyłącznie z naturalnych surowców:

• jedwab - najwyższej jakości i najdroższy, po raz pierwszy uzyskany w Persji. Jest przyjazny dla środowiska, hipoalergiczny i ma zwiększoną odporność na ścieranie;
• bawełna. Początki jego produkcji sięgają Bizancjum.Pozwala lepiej przepuszczać powietrze i wilgoć, ale jest nieco mniej odporny na zużycie;
• łączone - oparte na przeplataniu się nici bawełnianych i jedwabnych.

Wraz z rozwojem przemysłu chemicznego pojawił się przedmioty wykonane ze sztucznego jedwabiu (wiskozy), poliestru i innych sztucznie syntetyzowanych tekstyliów. Chociaż zewnętrznie przypominają materiały naturalne, w działaniu zachowują się inaczej:

• wiskoza, przetworzona z celulozy, cierpi na wytrzymałość – mokra tkanina jest szczególnie łatwa do rozdarcia, na przykład podczas intensywnego wirowania. Co więcej, ona znacząco mniej przepuszcza powietrze i wilgoć;
• octan jest najmniej jakościową odmianą wiskozy, rzeczy z niego wykonane szybko się zużywają. Jeśli jednak dziewczynka potrzebuje się przebrać na poranek w przedszkolu, konkurs szkolny czy koncert, a budżet jest ograniczony, jest to najlepsza opcja;
• mieszane - dziś najpowszechniejsze. Najczęściej na półkach można znaleźć połączenie poliestru i spandexu. Dzięki temu materiał w razie potrzeby rozciąga się, ale szybko wraca do pierwotnego stanu.

Cena materiałów syntetycznych jest o rząd wielkości niższa niż ich naturalnych odpowiedników, ale pod względem cech konsumenckich te pierwsze są zdecydowanie gorsze od tych drugich: nie „oddychają”, nie są higroskopijne, czasami ulegają silnemu naelektryzowaniu, powodują dyskomfort na skórze, a nawet reakcje alergiczne. Mogą być dość trwałe, ale dość szybko tracą swój reprezentacyjny wygląd.

Ze względu na dużą gęstość tkania większość odmian tej tkaniny, szczególnie te wykonane z włókien sztucznych, jest wodoodporna.

Cechy konstrukcji

„Tafta” przetłumaczona z perskiego oznacza „świtę”. Taka jest technologia produkcji włókna naturalne i (lub) syntetyczne są skręcone i bardzo ściśle splecione ze sobą w szachownicę. Jednocześnie można je podgrzać, dzięki czemu tekstura staje się tak gęsta, jak to możliwe i nabiera charakterystycznego połysku.

Ciekawy! Przez wiele stuleci do produkcji tego materiału używano wyłącznie pracy ręcznej. Dopiero pod koniec XX wieku Indianie zaprezentowali maszynę, która umożliwiła wykonanie tego maszynowo. Obecnie Indie są największym na świecie producentem i dostawcą markowej tafty.

Grubość tkaniny w dużej mierze zależy od surowca: najcieńszy wykonany jest z naturalnego jedwabiu.

Zalety i wady

Tafta, jak każda inna tkanina, ma swoje cechy, które czynią ją atrakcyjną dla kupujących:

• ogólnie trwały i wytrzymuje dość długo;
• łatwy w malowaniu, kolor nie traci jasności przy prawidłowym użytkowaniu;
• doskonale trzyma swój kształt, „kładzie się” w piękne duże fałdy, dlatego idealnie nadaje się do dekoracji;
• nowość wygląda elegancko, można w niej „zabłysnąć” w każdym tego słowa znaczeniu podczas każdej uroczystej imprezy.

Do oczywistych wad można zaliczyć fakt, że:

• kurczy się pod wpływem ciepła (pranie w gorącej wodzie, ekstremalne suszenie);
• kruszy się wzdłuż krawędzi podczas cięcia tkaniny;
• wymaga bardzo uważnej uwagi.

Rodzaje tkanin

Oprócz baz czysto naturalnych, coraz rzadszych i sztucznych, producenci stawiają na ich różnorodne kombinacje. I nie są to już pojedyncze tkaniny ze 100% zawartością jednego składnika surowcowego, ale mieszanka kilku „składników” w różnych proporcjach.

Istnieją różne modyfikacje rozwiązań kolorystycznych i teksturowych:

1. Zwykły - tkający nici tego samego koloru.
2. Shanzhan to połączenie przędzy o różnych odcieniach, zapewniające efekt kameleona - niezwykłe mienienie się tkaniny pod różnymi kątami.
3. Drukowane - kontrastowy wzór nanoszony jest na gładką tkaninę za pomocą specjalnej maszyny do pisania.
4. Crash to tafta, sztucznie sprasowana pod wpływem wysokich temperatur i prasy mechanicznej.
5. Gobelin z tafty to tkanina wykonana z ciasno dzianych kilku (2-3) warstw nici.

Różnice w stosunku do podobnych materiałów

W ogromnej gamie tkanin łatwo się teraz pogubić, wiele z nich wygląda tak samo i ignorantowi trudno jest odróżnić jedno od drugiego. Z taftą łatwo pomylić inne błyszczące materiały:

• naturalny jedwab, ale jest cieńszy i lżejszy;
• satyna - błyszcząca i gładka, wytwarzana z jedwabiu i bawełny, coraz częściej z mieszanek sztucznych. Tylko doświadczony ekspert może odróżnić ją od tafty;
• satyna – tłumaczona z arabskiego jako „gładka” – jest wykonana z tych samych surowców, ale technologia tkania jest inna. Większość nitek osnowy kończy się na prawej stronie, a wątki na tylnej stronie. Dlatego jedna powierzchnia satyny (z wyjątkiem wersji dwustronnej) jest gładka, druga zaś matowa;
• brokat - idealnie przeplatany metalowymi (złotymi, srebrnymi lub platynowymi) nićmi w jedwabnej przędzy. Czasami można ją pomylić z drukowaną taftą. Aby rozwiać wątpliwości, wystarczy wziąć to w swoje ręce - brokat jest znacznie cięższy;
• żakard to tkanina oparta nie na dwóch, a o wiele większej liczbie nitek wplecionych w fantazyjną dużą ozdobę, dzięki czemu jest gęstsza i grubsza od tafty. Wzór można wykonać poprzez farbowanie przędzy przed jej utkaniem lub nałożenie na gotowy materiał. Druga opcja jest częściej stosowana w przypadku materiałów syntetycznych;
• memory – tkanina 100% poliester z lekkim matowym połyskiem.Podobnie jak tafta potrafi zachować swój kształt, jednakże w odróżnieniu od tej drugiej daje się łatwo wygładzić nawet ręcznie. Służy do szycia lekkich wiatrówek.

Co robi się z tafty?

Materiał ten nadaje się do produkcji wyrobów tekstylnych. Można z niego uszyć różne modele odzieży:

• suknia wieczorowa, bluzka, spódnica, każdy strój odświętny lub karnawałowy. Liderem jest tutaj gładki, błyszczący materiał, shanzhan lub reaper;
• garnitur biznesowy, który w zależności od kroju może być uniwersalny zarówno do wyjścia do biura, jak i na wyjście.

Ponadto krawcy wykorzystują tę tkaninę jako podszewkę do odzieży wierzchniej i toreb, ale pod jednym warunkiem - musi być bez dodatków elastycznych.

Tekstylia gospodarstwa domowego są często produkowane z tafty:

• zasłony;
• poszewki na poduszki;
• narzuty;
• elementy dekoracyjne - draperie, parawany.

Materia jest pożądana i w produkcji mebli. Najgęstszą strukturę stosuje się do pokrycia sof i foteli. Rzadziej stosowany do przykrycia narożników kuchennych i krzeseł.

Subtelności opieki

Tafta jest dość kapryśna w utrzymaniu. Przed wykonaniem jakichkolwiek manipulacji przy nim, konieczne jest dokładne przestudiowanie informacji na etykiecie: temperatura wody, funkcje wirowania i suszenia, tryb gotowania na parze. Jeżeli metka zaginęła lub rzecz nie została zakupiona, lecz uszyta i nie ma informacji o materiale, Obowiązują ogólne zasady „nie szkodzić”.:

• Lepiej prać ręcznie lub w pralce, ale w trybie delikatnym w temperaturze 30˚;
• używaj płynnych detergentów zamiast proszków;
• wyklucz wybielacze zawierające chlor, nawet w przypadku zwykłych przedmiotów;
• Nie używaj automatycznego wirowania. Zaleca się „zebrać” nadmiar wilgoci z tkaniny za pomocą bawełnianego lub frotowego ręcznika;
• suszyć naturalnie w stanie wyprostowanym na poziomej powierzchni pokrytej czystym materiałem higroskopijnym. Nie stawiać na kaloryferze, nie wieszać w pobliżu urządzeń grzewczych ani w pobliżu otwartego ognia.;
• prasować ciepłym żelazkiem z niewłaściwej strony, aby nie zepsuć koloru i połysku. Wysokie temperatury mogą w najlepszym wypadku prowadzić do skurczu materiału, a w najgorszym do poważnych uszkodzeń termicznych.

Ważny! Wirowanie tafty kruszonej nie jest przeciwwskazane, gdyż jej cechą charakterystyczną są drobne zagniecenia. Dodatkowo nie wymaga prasowania.

Podczas przechowywania lepiej nie składać, tylko zwinąć tkaninę, jeśli to możliwe, powiesić ubrania na wieszakach i przykryć pokrowcem ochronnym (ale nie próżniowym).

Materiał sztuczny jest łatwiejszy w pielęgnacji niż materiał naturalny, ale jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń, posłuży długo i stanie się atrakcją w szafie każdej fashionistki lub we wnętrzu Twojego ulubionego mieszkania.

W XXI wieku każdy może sobie pozwolić na zakup tej tkaniny. Wybierając go, należy kierować się osobistymi preferencjami i możliwościami finansowymi. Tafta wykonana z naturalnych składników daje najwyższy komfort i jest całkowicie bezpieczna. Jedyny problem - wysoka cena, co nieco zmniejsza popyt na niego wśród większości kupujących.

Sztuczne i mieszane analogi są tańsze i nie powodują niedogodności, szczególnie jeśli przedmiot nie będzie noszony stale, a skóra nie jest nadwrażliwa. Ogólnie rzecz biorąc, jest to ciekawy i dość praktyczny materiał, który może zarówno ozdobić obraz, jak i dodać blasku wnętrzu.